Λυκούργος Κογεβίνας

Επιμέλεια: Βασίλειος Σ. Κακαβάκης 

     Ο Λυκούργος Κογεβίνας κατάγονταν από την Κέρκυρα ήταν καλλιτέχνης και γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1887. Ήταν γιός του ποιητή και μεταφραστή Νίκου Κογεβίνα. Υπήρξε μαθητής του Γεωργίου Σαμαρτζή, στα δεκαέξι του έτη, μετέβη στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, την Ρώμη που εκεί μελέτησε κλασικά έργα τέχνης. Στα είκοσι τρία του έτη, δηλαδή το 1904, μεταφέρθηκε στο Παρίσι μαζί με τον αδελφό του, για να λάβει σπουδές χαλκογραφίας, στην τότε Ακαδημία Ζυλιάν, που εκεί έμεινε τέσσερα έτη, αφού το 1908 έλαβε φύλλο πορείας για να παρουσιαστεί στον Ελληνικό στρατό. Αφότου ολοκλήρωσε την θητεία του, έλαβε μέρος σε μία έκθεση νέων στο Ζάππειο ένα χρόνο αργότερα. Εφόσον ολοκλήρωσε την θητεία επέστρεψε στο Παρίσι πολεμώντας στους Βαλκανικούς πολέμους με τον βαθμό του έφεδρου υπολοχαγού. Ο Κογεβίνας επίσης συμμετείχε σε αρκετούς συλλόγους και αρθρογραφούσε κατά καιρούς σε διάφορες εφημερίδες αλλά και περιοδικά της εποχής. Ο Λυκούργος Κογεβίνας ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία το 1915 κάνοντας την πρώτη του έκθεση στον Φιλολογικό σύλλογο << Παρνασσός >>, παρουσιάζοντας χαλκογραφίες που αναπαριστούσαν τον πόλεμο. Τον επόμενο χρόνο, εξέθεσε τα έργα του στο Ζάππειο. Τον Δεκέμβριο του 1918 έλαβε χώρα ακόμη μία έκθεσή του με εκατό ζωγραφικά αλλά και χαρακτικά έργα. Επιπρόσθετα, το 1918 μετέβη στην Βόρεια Ήπειρο, ως υπασπιστής του Αλεξάνδρου Παπαναστασίου. Το 1922, εξέδωσε το πρώτο του λεύκωμα, το οποίο περιείχε δώδεκα έργα του και πιο συγκεκριμένα χαλκογραφίες, με θέμα το Άγιο Όρος. Τον Μάρτιο του 1931 εκλέχθηκε καθηγητής της έδρας της χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Παντρεύτηκε δύο φορές, πρώτη του σύζυγος υπήρξε η η Μιχαήλα Αβέρωφ, (απόγονος του Γεωργίου Αβέρωφ) με την οποία παντρεύτηκε το έτος 1919 και η δεύτερη σύζυγός του ήταν η Αλεξάνδρα Γεωργαντά με την οποία παντρεύτηκε το 1933. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Κογεβίνας προσβλήθηκε από φυματίωση, χωρίς όμως να τον επηρεάσει στην καθημερινότητά του. Ο Λυκούργος Κογεβίνας το καλοκαίρι του 1940, απεβίωσε. Τον επικήδειο εκφώνησε ο συνάδελφός του Περικλής Βυζάντιος. Τιμήθηκε με το βραβείο του υπουργείου Παιδείας το 1938.     

Πηγή: Λουκιανού Ζαμίτ, << Διαπρεπείς Κερκυραίοι 16ου - 19ου αιώνα >>, Δημοσιεύματα Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών 2012, σ. 62, Corfuland (https://www.corfuland.gr/el/istorika-kerkyra/corfu-history/lykoyrgos-kogebinas-enas-apo-toys-protoporoys-ellines-stin-texni-tis-xalkografias.html)