ΣΠΥΡΟΣ ΠΛΑΣΚΟΒΙΤΗΣ

Επιμέλεια: Κακαβάκης Βασίλειος 

     Ο Σπύρος Πλασκοβίτης γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 13 Ιουλίου 1917 και ήταν δικαστής συγγραφέας και πολιτικός. Μετά το 1931, όταν ήταν στο γυμνάσιο, μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Σπούδασε νομική στο πανεπιστήμιο των Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το έτος 1939 και μετά από κάποια χρόνια, το 1963, μετέβη στο Παρίσι με σκοπό να σπουδάσει φιλοσοφία του Δικαίου. Από το έτος 1946 έως το 1948 υπηρέτησε την θητεία του στην Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση Αθηνών και το Ά Σώμα Στρατού. Αφού απολύθηκε από το στρατιωτικό σώμα, διορίστηκε στο υπουργείου Συγκοινωνιών. Εν έτη 1951, διορίστηκε στο συμβούλιο της Επικρατείας ως εισηγητής και μετά από μερικά χρόνια, το 1959, έγινε πάρεδρος αυτού και παρέμεινε εκεί για εννέα χρόνια, που απολύθηκε από το διδακτορικό καθεστώς και εξορίστηκε στην Κάσο, που καταδικάστηκε για πέντε έτη από το στρατοδικείο λόγω της συμμετοχής του, σε αντιστασιακή οργάνωση. Εν συνεχεία και αφού το δικτατορικό καθεστώς έπεσε, επέστεψε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου παρέμεινε ως το 1977 και παραιτήθηκε λόγω της αθώωσης των υπαιτίων στρατηγών για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Τον ίδιο χρόνο της απομάκρυνσής του, αποφάσισε να πολιτευθεί θέτοντας υποψηφιότητα στο αξίωμα του βουλευτού, με το κόμμα του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κόμματος που εξελέγη, μέχρι το 1981 και αμέσως μετά εξελέγη ευρωβουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του προεδρείου της Σοσιαλιστικής ομάδας κατά τα έτη 1946 έως το 1948. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε από τις στήλες του περιοδικού << Διάπλασις των παίδων >> τα έτη (1929-1933) με το ψευδώνυμο (Λευκάτας). Το 1948 δημοσίευσε το διήγημα << Τα στερνά στη Νέα Εστία >>. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις αφηγηματικών και δοκιμιακών έργων του σε περιοδικά όπως τα << Φιλολογική Πρωτοχρονιά >>, << Νέα Πορεία >>, << Το περιοδικό μας >>, << Ευθύνη >>, << Η συνέχεια >>, << Η λέξη >>, << Εποχές >>, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πήρε μέρος επίσης στις αντιστασιακές εκδόσεις << Δεκαοχτώ Κείμενα >> και << Νέα Κείμενα >>. Τιμήθηκε με το Β΄ κρατικό βραβείο διηγήματος (1956), το βραβείο της Ομάδος των 12 (1961) και το Α΄ κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1980). Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες. Απεβίωσε στις 7 Οκτωβρίου 2000. 

Πηγή: Λουκιανού Ζαμίτ, << Διαπρεπείς Κερκυραίοι 16ου - 19ου αιώνα >>, Δημοσιεύματα Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών 2012