Σταμάτιος Βούλγαρης

                                    

(Πορτραίτο του Σταματίου Βούλγαρη, ενώ καθόταν μπροστά στο καβαλέτο του (φιλοτεχνημένο από τον Καμίλ Κορό). 

Επιμέλεια: Βασίλειος Σ. Κακαβάκης  

     Ο Σταμάτιος Βούλγαρης γεννήθηκε στο Ποτάμι της Λευκίμμης της Κέρκυρας, εν έτη 1774 και ήταν πολεοδόμος, αρχιτέκτονας και ζωγράφος. Ήταν γιός του Αλεξάνδρου Βούλγαρη και της Λουκίας Πανδή. Σε ηλικία επτά ετών, άρχισε να φοιτά στο μοναστήρι της Αγίας Ιουστίνης μαζί με τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια, στην περιοχή της Γαρίτσας. Ο νεαρός Σταμάτιος Βούλγαρης, κατά την πολιορκία του νησιού από τον Ρωσοτουρκικό στόλο, εξουδετέρωσε ένα βλήμα τραβώντας το φιτίλι του, το οποίο έπεσε πολύ κοντά στο θέατρο του San Giaomo, το οποίο και έσωσε. Αυτή του η πράξη, έκανε τον Γάλλο στρατηγό Σαμπώ, να τον κατατάξει στον γαλλικό στρατό, που μετά από κάποια έτη, το (1808), του απονεμήθηκε ο τίτλος του υπολοχαγού του μηχανικού (Lieutenant ingénieur). Μέχρι το 1817, ο Βούλγαρης τελειοποιήθηκε στην γεωγραφία και στο σχέδιο και  πολιτογράφτηκε Γάλλος πολίτης. Επιπλέον, κατά την διάρκεια αυτών των ετών, φυλακίστηκε από του Άγγλους στην Μάλτα το 1814, που έμεινε εκεί ένα χρόνο. Ο Βούλγαρης είχε σπουδάσει στο Κολέγιο των Τεσσάρων Εθνών του Παρισιού αλλά και στο γνωστό ατελιέ της εποχής του Ζακ - Λουί Νταβίντ το οποίο βρίσκονταν και αυτό στο Παρίσι. 

     Στα 1823 ο Σταμάτιος Βούλγαρης έλαβε μέρος στις πολεμικές εκστρατείες του τρίτου σώματος στρατού των Πυρηναίων εναντίον των Ισπανών φιλελεύθερων έτσι ώστε να αποκατασταθεί ο θρόνος του βασιλέως Φερδινάδου του ΄Ζ της Ισπανίας. Κατά την διάρκεια του πολέμου συνέγραψε δύο μέρη του Souvenirs, ενός σημαντικού συγγράμματός του. Όταν εξελίχθηκε ο πόλεμος αυτός, ο Βούλγαρης υπέφερε δύο φόρες από τροπικό πυρετό με μεγάλο κίνδυνο της ζωής του, τον οποίον και ξεπέρασε και τις δύο φορές. Στην Ισπανία έμεινε τρία χρόνια, έως το 1826 και αμέσως μετά μετέβη στην Γαλλία, οπού αφιέρωσε και ένα κεφάλαιο του συγγράμματός του στα αναμνηστικά αυτής του της περιπέτειας στην Ισπανία. Επιπροσθέτως, εκστρατεία του Μοριά και την πολεοδομική δραστηριότητα στην Ελλάδα.  

      Ο Βούλγαρης, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τον Αύγουστο του 1830, βρίσκονταν στην Γαλλία αλλά είχε ήδη αρρωστήσει. Όταν βρίσκονταν στην Γαλλία ακόμη, τιμήθηκε με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχου. Οχτώ έτη αργότερα (1838), μετέβη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στην Κέρκυρα και στο προάστειο της πόλεως, Ποταμός, που απεβίωσε εν έτη 1842. Είχε συντάξει μία αξιόλογη διαθήκη, στην οποίαν άφηνε χρήματα σε συγγενείς αλλά και φίλους και τέλος στο Γαλλικό προξενείο, με σκοπό να μοιράζονται κάποια χρήματα σε φτωχούς Γάλλους οι οποίοι διέμεναν στο νησί της Κέρκυρας. Είχε βραβευθεί με το αξίωμα του ιππότου του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της τιμής και ιππότης του τάγματος του Λούις.  

Πηγή: (https://www.kapodistrias.info/voulgaris-stamatis), (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%92%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B3%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82)