Σεβαστιανός Νικοκάβουρας

Επιμέλεια: Βασίλειος Σ. Κακαβάκης 

     Ο Σεβαστιανός Νικοκάβουρας (κατά κόσμον Σπυρίδων Νικοκάβουρας) γεννήθηκε στο χωριό Σφακερά της Κέρκυρας στις 2 Μάϊου 1852 και ήταν Μητροπολίτης Κέρκυρας και Παξών. Αφού έλαβε την βασική μόρφωσή του στο σχολείο, μετέβηκε στην Πάντοβα όπου σπούδασε φιλοσοφία, έχοντας καθηγητή τον Fouillee. Γνώριζε και Γαλλικά. Εκάρη μοναχός στην μονή Υ. Θ. Παλαιοκαστριτίτσσης σε ηλικία 26 ετών. Εργάστηκε ως βοηθός στο εκπαιδευτήριο << Καποδίστριας >>. Στις 3 Φεβρουαρίου 1881 χειροτονήθηκε διάκονος και ένα έτος αργότερα στις 30 Δεκεμβρίου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αθήνα από τον Επίσκοπο Φωκίδος Δαυίδ. Ύστερα από την χειροτονία του, διορίστηκε εφημέριος του ναού του Αγίου Γεωργίου της Βενετίας. Κατά το έτος 1899 εξελέγη Μητροπολίτης Κέρκυρας από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, επί πρωθυπουργίας του Γεωργίου Θεοτόκη. Με Βασιλικό διάταγμα του Βασιλιά της Ελλάδος Γεωργίου του Α΄, η Επισκοπή των Παξών, ενώθηκε επισήμως η επισκοπή Παξών με την Αρχιεπισκοπή της Κέρκυρας, στις 22 Ιανουαρίου 1900. Επιπλέον, ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός είχε δημοσιεύσει θεολογικά έργα και ύμνους όπως η Μετάφραση της Θείας Λειτουργίας Ιωάννου του Χρυσοστόμου από τα ελληνικά στα ιταλικά στην Βενετία το έτος 1890, οι Στοχασμοί επί της εν Γολγοθά λυτρώσεως, η Κατάχτησης του Νικολάου Βουλγάρεως που έγραψε στην Κέρκυρα το 1906 και πληθώρα άλλων συγγραμμάτων. Ο Μητροπολίτης Κέρκυρας και Παξών Σεβαστιανός Νικοκάβουρας απεβίωσε τις 15 Ιουλίου 1920 και ετάφη στην Ιερά Μονή Υ. Θ. Πλατυτέρας. 

Πηγές: Ο Κώδιξ της Εκκλησίας της Κέρκυρας (Κωσταντίνος Π. Θύμης) σ. 59, Λουκιανού Ζαμίτ, << Διαπρεπείς Κερκυραίοι 16ου - 19ου αιώνα >>, Δημοσιεύματα Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών 2012 σ. 99