Ιωάννης Ρωμανός

Επιμέλεια: Βασίλειος Σ. Κακαβάκης 

     Ο Ιωάννης Ρωμανός γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1836 και ήταν λόγιος. Αρχικά, μαθήτευσε κατ' οίκον, μαθαίνοντας Ιταλικά και Λατινικά. Αργότερα, μαθήτευσε στο γυμνάσιο και ύστερα στην Ιόνιο Ακαδημία. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας Φιλοσοφίας και Φιλολογίας, σε ηλικία είκοσι ένα ετών. Υπήρξε μαθητής του γνωστού διδασκάλου και Υπουργού Παιδείας επί κυβερνήσεως Ι. Καποδίστρια, Ανδρέα Μουστοξύδη. Ο Ρωμανός ήταν πολύγλωσσος, αφού γνώριζε έξι διαφορετικές γλώσσες, οι οποίες ήταν Ιταλικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά. Ο Μουστοξύδης, το 1858, διόρισε τον Ι. Ρωμανό, ως έμμισθο καθηγητή της Ελληνικής, Λατινικής γλώσσας και της Αρχαιολογίας, στο τότε Λύκειο της Κέρκυρας και μετέπειτα Γυμνάσιο του οποίου υπήρξε διευθυντής. Επιπλέον, διηύθυνε το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο και την Ιερατική σχολή, στα οποία δίδασκε ταυτόχρονα επί 36 έτη. Ο Ρωμανός, είχε πάρα πολλούς Κερκυραίους μαθητές που αργότερα διακρίθηκαν, δύο εξ αυτών, ήταν ο Σπυρίδων Ιωσήφ δε Βιάζης και ο Λορέντζος Μαβίλης. Ο Ρωμανός, ερεύνησε τα αρχεία στην Νάπολη, την Ρώμη, την Φλωρεντία, και την Βενετία. Επιπρόσθετα, είχε τιμηθεί από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών και τον Σπυρίδωνα Λάμπρου, στα τέλη του 19ου αιώνα για την μελέτη του με τίτλο << Η Ιστορική Σχολή της Επτανήσου, για τις μελέτες του για την Ανδηγαυική κατοχή της Κέρκυρας, το Δεσποτάτο της Ηπείρου και την Ιστορία της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Επιπρόσθετα, ο Ιωάννης Ρωμανός είχε δημοσιεύσει και άλλες σημαντικές έρευνες του, όπως << Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα >>, << Η Εβραϊκή κοινότης εν Κερκύρα >> και ακόμη μία με τίτλο << Βουθρωτός >>, η οποία αναφερόταν στο Βουθρωτό, την πόλη η οποία βρίσκεται απέναντι από το νησί της Κέρκυρας . Η πρώτη, αρχικά δημοσιεύθηκε στο τότε επιστημονικό περιοδικό με τίτλο << Πανδώρα >>, στα 1871 και εν συνεχεία στο έτερο περιοδικό με τίτλο << Αθηνών Εστία >>, το 1891. Η πλούσια βιβλιοθήκη του Ιωάννη Ρωμανού, η οποία περιείχε περίπου 2.000 βιβλία δεν σώζεται στην Ελλάδα. Ο Ιωάννης Ρωμανός είχε τιμηθεί από το Ελληνικό κράτος με τον Αργυρό Σταυρό των Ιπποτών του Τάγματος του Σωτήρος. Απεβίωσε, κατά το έτος 1872.

Πηγές: Λουκιανού Ζαμίτ, << Διαπρεπείς Κερκυραίοι 16ου - 19ου αιώνα >>, Δημοσιεύματα Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών 2012 σ. 37, Corfu Press (https://www.corfupress.com/2021/%CE%B3%CE%BD%CF%89%CE%BC%CE%B5%CF%83/articles/%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CE%BC%CE%B1%CF%82/)