Βίκτωρ Δούσμανης

Επιμέλεια: Βασίλειος Σ. Κακαβάκης 

      Ο Βίκτωρ Δούσμανης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1862 και ήταν υποστράτηγος. Ήταν απόγονος της αριστοκρατικής οικογενείας με καταγωγή από την Ήπειρο και ήταν εγγονός του Αντωνίου Δουσμάνη, ο οποίος υπήρξε Γενικός Γραμματέας της Ιονίου Γερουσίας. Μαθήτευσε στο εκπαιδευτήριο << Καποδίστριας >> και εν συνεχεία στο Γυμνάσιο της Κέρκυρας από τα οποία έλαβε τις εγκύκλιες σπουδές του. Ο Δούσμανης, εισήλθε στον Ελληνικό στρατό ξεκινώντας με τον βαθμό του μηχανικού της Σχολής Ευελπίδων και φθάνοντας ως τον βαθμό του υποστρατήγου. Κατά το έτος 1893 διετέλεσε καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων. Έλαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ως επιτελικός αξιωματικός του Επιτελείου του διαδόχου Κωσταντίνου και επίσης του ανέθεσαν να συντάξει την έκθεση του Ελληνοτουρκικού πολέμου. Αργότερα, για δέκα έτη (1899 - 1909), υπηρέτησε στην Επιτελική Υπηρεσία Στρατιωτικών με σκοπό την αναδιοργάνωση του στρατεύματος. Μετά από τρία έτη (1912), ο Δούσμανης χρημάτισε Υπαρχηγός και κατόπιν Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού (1913). Εν συνεχεία, προήχθει στον βαθμό του υποστρατήγου. Από το 1913 έως το 1915, υπήρξε υπασπιστής του Βασιλέα της Ελλάδος Κωσταντίνου Ά. Το 1917, ύστερα από την απομάκρυνση του Βασιλέως, ο Βίκτωρ Δούσμανης εξορίστηκε μαζί με άλλους στρατιωτικούς στην Κορσίκη και εν συνεχεία δικάστηκε στην Αθήνα και καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά, αλλά εν τέλει αποφυλακίστηκε εντός ενός έτους, λόγω των εκλογών του 1920. 

     Ο Βίκτωρ Δούσμανης, το 1889 ίδρυσε το περιοδικό << Ο στρατιωτικός κόσμος >>. Μερικά χρόνια αργότερα το 1906, ίδρυσε την << Στρατιωτική Βιβλιοθήκη >> όπου εξέδωσε μηνιαίο περιοδικό αλλά και πολλά δικά του συγγράμματα όπως << Η Ιστορία του πολέμου >> (1913), << Η εσωτερική όψις της μικρασιατικής εκστρατείας >>, << Η ιστορία της Θεσσαλίας >>, << Η στρατιωτική πολιτική του Γ. Θεοτόκη >> (1910) και πολλά άλλα. Επιπρόσθετα, τον Ιούλιο του 1926 χρημάτισε Πρόεδρος της Επιτροπής Συντάξεως της << Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας >>.  Ο Βίκτωρ Δούσμανης απεβίωσε στις 12 Ιανουαρίου 1949 σε ηλικία ογδόντα οχτώ ετών και ετάφη στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. 

Πηγή: Λουκιανού Ζαμίτ, << Διαπρεπείς Κερκυραίοι 16ου - 19ου αιώνα >>, Δημοσιεύματα Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών 2012