Τα ' θηλυκά ' σχολεία

Επιμέλεια: Μαρία Μελέντη

... Ο φόβος για την κοινωνική κατάκριση αναχαίτιζε τα κορίτσια και τα κρατούσε σε μια προσποιητή αλυγισία. Χειρότερη γινόταν η κατάσταση στα "θηλυκά σχολεία", όπως τα λέγαμε, με τις αρσακειάδες λόγου χάρη. Μπορεί τις νύχτες, ώσπου να τις πάρει ο ύπνος, να υποδύονταν ηρωίδες του Ξενόπουλου, μα την αυγή ξανάβρισκαν την συστολή τους κι ούτε τα μάτια να σηκώνουν στο δρόμο. Μικρός τόπος κι εύκολη η κατόπτευση κι ανεμπόδιστη η διάθεση για κουτσομπολιό. Στο δικό μας μεικτό Γυμνάσιο, τα διαλείμματα, αποτραβιόνταν όλες σε μια γωνιά και τιτίβιζαν. Από την απροσπέλαστη περιοχή τους, να κριτικάρουν το καθένα από τ αγόρια. Να μας χαρακτηρίζουν με κωμικά προσώνυμα, που τις έκαναν να γελούν με την ευκολία εκείνη που δίνουν τα αφρόντιστα χρόνια. Να πειράζονται και μεταξύ τους, να ψιθυρίζουν τα μικρά μυστικά τους και να ευθυμούν με χιλιοειπωμένες ασήμαντες αστειότητες...

Πηγή: Γεράσιμος Χυτήρης, Η γυναίκα με την καλύπτρα, Αθήνα 1995, σ. 93_4.