Ιουλία Ανδρεάδη

Επιμέλεια: Βασίλης Κακαβάκης

     Η Ιουλία Ανδρεάδη γεννήθηκε στην Κέρκυρα την 1η Απριλίου 1888. Ήταν μια προσωπικότητα η οποία προσέφερε τις υπηρεσίες της σε διάφορα νοσοκομεία αλλά και προσφέροντας την περιουσία της ώστε να επιτευχθεί η προσπάθειά της. Δούλεψε στο Ιατρείο της Κέρκυρας και στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο του νησιού. Στα 1913 μετέβη στην Αθήνα δουλεύοντας σε διάφορα νοσοκομεία ως νοσηλεύτρια. Αργότερα, μετέβη στο Παρίσι με σκοπό να σπουδάσει Ιατρική, όμως λόγω της έναρξης του Ά Παγκοσμίου Πολέμου δεν της επέτρεψε να γίνει Ιατρός, αλλά εργάστηκε ως βοηθός του Καθηγητή Ιατρικής Walter. Ομιλούσε τρείς ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Είχε λάβει μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως νοσηλεύτρια, φθάνοντας έως την Κιουτάχεια. Εν συνεχεία, το έτος 1925 είχε συμμετάσχει στην διάσκεψη της Κοινωνίας των Εθνών εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Το 1930, ίδρυσε στην Κέρκυρα παιδική κατασκήνωση με έσοδα από διαφόρους εράνους. Το επόμενο έτος (1931) ίδρυσε την Σχολή Αδελφών Νοσοκόμων. 

     Κατά τον ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ιουλία Ανδρεάδη μετέβη στα Ιωάννινα για να παράσχει την βοήθειά της, περιθάλποντας τους τραυματίες του πολέμου. Η συμβολή της ήταν υπέρ του δέοντος σημαντική αλλά και αρκετά κουραστική. Ύστερα από δύο μήνες στις 30 Δεκεμβρίου 1940 εξαντλημένη, απεβίωσε. Ετάφη στα Ιωάννινα. Είχε τιμηθεί από το κράτος με τον Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος, το μετάλλιο της Αυτοθυσίας της Ακαδημείας Αθηνών καθώς και το Ανώτατο Παράσημο της αδελφής του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού << Φλάρενς Ναιτιγκέιλ >>. Υπήρξε ιδιαίτερα σημαντική προσωπικότητα του τόπου και για αυτό της έχει αποδοθεί μία κύρια οδός της πόλης της Κέρκυρας. 

Πηγή: Η Ιστορία της Κέρκυρας μέσα από τους δρόμους και τα καντούνια της (Γιάννη Τσανταρίδη)