ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΘΕΑ

Επιμέλεια: Μαρία Μελέντη

Κέρκυρα, 7 Αυγούστου 1832

Αγαπημένε μου Δημήτρη,

θα λάβεις με τον νέο τον Κάντηλα είκοσι τέσσερα ζευγάρια γαντάκια για τα κορίτσια, και θα κοιτάξεις να τους μπει καλά στο μυαλό πώς κανείς έως τώρα δεν θέλησε να τις ξεγελάσει. Γιατί δεν είναι σωστό να έχουν μια τέτοια υποψία για τους ανθρώπους, ίσια ίσια εκείνους που θα έπρεπε να τους έχουν κάθε εμπιστοσύνη. Ξέρετε τι λέω να κάμετε όλοι σας? Θέλω να ειπώ, εσύ, η Ελένη και τα κορίτσια. Μόλις τελειώσει ο τρύγος, ελάτε να περάσετε έναν μήνα εδώ στην Κέρκυρα. Θα έχετε στην διάθεσή σας ένα δωμάτιο μικρό, ένα μεγάλο και ένα πολύ μεγάλο. Κι ούτε κι εσείς θα μ ενοχλείτε, ούτε πάλι κι εγώ εσάς. Γιατί εγώ έχω ένα τεράστιο δωμάτιο που είναι και δεν είναι μαζί με τ άλλα. Το σπίτι βρίσκεται στο πιο υγιεινό μέρος της πόλης και θα κάμει καλό σε όλους σας. Τα παράθυρα του πολύ μεγάλου δωματίου αντικρίζουν την θάλασσα και βγαίνοντας εκεί θα έχετε μιαν απέραντη θέα που δύσκολα θα την αποχωρίζεστε. Θα γνωρίσετε την πιο διαλεχτή κοινωνία του τόπου που θα σας κάνει μεγάλες τιμές και περιποιήσεις, γιατί δεν θα σας αφήσει με κανένα τρόπο να κάμετε την ζωή του ερημίτη που κάνω εγώ, όχι. Κοντολογίς, δεν θα σας λείψει τίποτα. Μόνο φέρτε μαζί σας ένα κρεβάτι με όλα τα χρειαζούμενα και έναν υπηρέτη. Αλήθεια θα μείνετε ευχαριστημένοι, πιστέψτε με! Εμπρός, μην κάθεστε αυτού να συλλογίζεστε αν γίνεται ή αν δεν γίνεται: σας λέω ένα κρεβάτι, έναν υπηρέτη για εσάς και ελάτε...

Πηγές: Αθήνα 1991,Άπαντα,τ. 3 (αλληλογραφία),σ. 201_202,Διονύσιος ΣολωμόςΔιονύσιος Σολωμός,